نتایج یک مطالعه بزرگ نشان میدهد افرادی که میانسال و مسن هستند و ۵ ساعت یا کمتر در شب میخوابند، ممکن است در معرض خطر بیماریهای جدی و مزمن، از بیماری قلبی تا سرطان باشند.
محققان دانشگاه کالج لندن در بریتانیا و دانشگاه پاریس سیته فرانسه دریافتند که از سن ۵۰ سالگی، افرادی که ۵ ساعت یا کمتر در شب میخوابند، ۳۰ درصد بیشتر از افرادی که حداقل ۷ ساعت در شب میخوابند، در معرض خطر ابتلا به چندین بیماری مزمن هستند. زمانی که شرکت کنندگان در مطالعه ۷۰ ساله شدند، این خطر به ۴۰ درصد افزایش یافت.
بیماری هایی که خطر ابتلا به آنها بیشتر بود شامل دیابت، سرطان، بیماری عروق کرونر قلب ، سکته مغزی ، نارسایی قلبی ، بیماری انسدادی مزمن ریه ، بیماری مزمن کلیوی ، بیماری کبد، افسردگی ، زوال عقل، بیماری پارکینسون و آرتریت بود.
دکتر Séverine Sabia، سرپرست تیم تحقیق، گفت: «مهم است که مراقب خواب خود باشیم . او خاطرنشان کرد که منشا مشکل خواب باید بررسی شود، اما در مواردی که هیچ دلیل پزشکی برای کمبود خواب وجود ندارد، عادات خواب سالم ضروری است. این عادات شامل حفظ برنامه خواب منظم، یک سبک زندگی سالم - فعالیت بدنی و قرار گرفتن در معرض نور در طول روز، و یک شام سبک - و پرهیز از صفحه نمایش تلویزیون یا کامپیوتر و موبایل، برای نیم ساعت قبل از خواب است.
خطر ابتلا به چندین بیماری مزمن
تحقیقات قبلی نشان می دهد که خوابیدن به مدت ۵ ساعت یا کمتر یا ۹ ساعت یا بیشتر با سرطان و بیماری قلبی عروقی (CVD) مرتبط است.
برای مطالعه کنونی، سابیا و تیمش از نزدیک به ۸۰۰۰ کارمند دولتی در بریتانیا به عنوان بخشی از مطالعه کوهورت وایت هال ۲ خواستند تا میزان خوابی را که از سن ۵۰ سالگی دریافت کرده اند، هر ۴ تا ۵ سال برای ۲۵ سال آینده گزارش دهند. شرکت کنندگان در مطالعه در سن ۵۰ سالگی فاقد بیماری مزمن بودند و اکثراً مرد (۶۷.۵٪) و سفید (۹۰٪) بودند.
محققان دریافتند که در سن ۵۰ سالگی، کسانی که ۵ ساعت یا کمتر میخوابیدند، در مقایسه با همسالان خود که ۷ ساعت می خوابیدند ۳۰ درصد بیشتر در معرض ابتلا به بیماریهای مزمن متعدد در طول زمان بودند.
در سن ۶۰ سالگی، کسانی که ۵ ساعت یا کمتر می خوابیدند، ۳۲٪ بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیش از یک بیماری مزمن بودند و در سن ۷۰ سالگی، این خطر در مقایسه با همسالان خود که ۷ ساعت در شب می خوابیدند، به ۴۰٪ افزایش یافت.
برای شرکتکنندگانی که ۹ ساعت یا بیشتر در شب میخوابیدند، فقط افراد ۶۰ ساله (HR = 1.54) و ۷۰ ساله (HR = 1.51) در معرض افزایش خطر ابتلا به بیش از یک بیماری مزمن بودند.
مطالعات قبلی نشان داده اند کسانی که کمتر از ۵ ساعت در شب می خوابند، بیشتر در معرض ابتلا به دیابت، فشار خون بالا ، بیماریهای قلبی و عروقی یا زوال عقل هستند. در این مطالعات کم خوابی با بیماریهای مزمن اغلب در کنار هم رابطه دارند، به ویژه در سنین بالاتر، و مشخص نیست که چگونه طول مدت خواب ممکن است با خطر ابتلا به چند بیماری مرتبط باشد. چندین فرضیه بیولوژیکی به عنوان زیربنای این ارتباط پیشنهاد شده است. خواب برای تنظیم چندین عملکرد بدن، مانند تنظیم متابولیک، غدد درون ریز و التهابی در طول روز مهم است، که به نوبه خود، زمانی که تنظیم نشود، ممکن است به افزایش خطر ابتلا به چندین بیماری مزمن کمک کند.
به هر حال، اگرچه در اغلب مطالعات خواب کم با بیماریهای متعددی همراه است ولی باید در تفسیر این نتایج احتیاط کرد. نکته مهم که نباید در این میان فراموش شود، کیفیت خواب است که باید در کنار کمیّت و تعداد ساعات خواب مدّنظر باشد.
دوّمین مطلب زمان خواب است. به اینصورت که آیا خواب شبانه است یا روزانه. در کنار ساعات خواب، مشخص شده است که خواب شبانه کمک زیادی به آرامش و استراحت قلب می کند و تحریک سیستم عصبی سمپاتیک را کم می کند در حالیکه خواب روزانه به جای خواب شبانه این خاصیت را ندارد. افرادی که به واسطه شغل یا شرایط زندگی شبکاری دارند و به جای آن در ساعات روز می خوابند، به احتمال بیشتری دچار آریتمی، تپش قلب و بیماریهای قلبی و عروقی خواهند شد.
طبق گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ایالات متحده امریکا نیاز به خواب با سن افراد تغییر میکند. نوزادان زیر یک سال میتوانند تا ۱۶ ساعت خواب در روز نیاز داشته باشند؛ در حالی که نوجوانان تا ۱۰ ساعت و بزرگسالان و افراد مسن به شش تا هشت ساعت خواب در شبانه روز نیاز دارند.
بهداشت خواب خوب میتواند باعث خواب بهتر در شب شود. چنین عاداتی میتواند شامل ساکت بودن محل خواب، تاریک بودن و دمای مناسب اتاق خواب، حذف وسایل الکترونیکی، پرهیز از صرف وعدههای غذایی زیاد و حجیم پیش از خواب، عدم تمرکز بر روی مانیتور کامپیوتر و موبایل نیم ساعت قبل از خواب و عدم استفاده از چای و قهوه قبل از خواب باشد. فعالیت بدنی و قرار گرفتن در معرض نور در طول روز نیز ممکن است باعث خواب خوب شود.
دیدگاه خود را بنویسید