مصرف آسپیرین برای پیشگیری از بیماریهای قلبی

گروه ویژه خدمات پیشگیرانه ایالات متحده (USPSTF) بیانیه توصیه نهایی در مورد استفاده از آسپرین برای جلوگیری از بیماری های قلبی عروقی را منتشر کرده است.

در این بیانیه توصیه می شود که از مصرف آسپرین برای پیشگیری اولیه از بیماری های قلبی عروقی در افراد بالای 60 سال خودداری کنید.

برای افراد 40 تا 59 ساله، USPSTF پیشنهاد می‌کند که آسپرین را می‌توان در افرادی که در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی هستند (خطر 10 ساله 10٪ یا بیشتر) در نظر گرفت، اما این تصمیم باید فردی باشد. محاسبه درصد خطرات حمله قلبی بر اساس اطلاعات فردی و عوامل خطر قلبی و با استفاده از دستورالعمل انجمن قلب آمریکا قابل محاسبه است.

در گروه سنی 40 تا 59، شواهد نشان می‌دهد که سود خالص استفاده از آسپرین کم است و افرادی که در معرض خطر خونریزی نیستند، بیشترین سود را از مصرف آسپیرین می‌برند.

این توصیه‌ها فقط برای افرادی اعمال می‌شود که سابقه بیماری قلبی عروقی ندارند و از قبل آسپرین روزانه مصرف نمی‌کنند.

بیانیه USPSTF امروز به صورت آنلاین در مجله انجمن پزشکی آمریکا JAMA منتشر شد. گروه کاری این بیانیه اعلام کردند که شواهد کافی وجود دارد که نشان می دهد آسپرین با دوز پایین - 80 تا 100 میلی گرم در روز - فواید کمی برای کاهش خطر حوادث قلبی عروقی ( انفارکتوس میوکارد غیر کشنده و سکته مغزی) در بزرگسالان 40 سال یا بالاتر که سابقه بیماری قلبی عروقی ندارند اما در معرض خطر قلبی عروقی افزایش یافته هستند، دارد. .

شواهد نشان می‌دهد که با افزایش خطر 10 ساله قلبی عروقی، مقدار مطلق فواید افزایش می‌یابد و زمانی که آسپرین در سنین پایین‌تر شروع می‌شود، میزان فواید مادام العمر بیشتر می‌شود.

با این حال این گروه اعلام کردند که همچنین شواهد کافی وجود دارد که نشان می دهد مصرف آسپرین در بزرگسالان خطر خونریزی گوارشی، خونریزی داخل جمجمه و سکته هموراژیک را افزایش می دهد . USPSTF تشخیص داد که میزان آسیب ها به طور کلی کوچک است اما این خطر در گروه های سنی بالاتر، به ویژه در بزرگسالان بالای 60 سال افزایش می یابد. به همین دلیل این بیانیه اعلام می کند که : "در بزرگسالان 60 ساله یا بالاتر، ما شروع آسپرین را برای پیشگیری اولیه توصیه نمی کنیم. به این دلیل است که در این گروه سنی خطر خونریزی بیشتر از فواید قلبی عروقی است."

برای بیمارانی که واجد شرایط هستند و شروع به مصرف آسپرین می‌کنند، با افزایش سن، مزایای آن کمتر می‌شود و داده‌ها نشان می‌دهد که پزشکان و بیماران باید مصرف آسپرین را در سن 75 سالگی قطع کنند. البته بازهم تأکید می شود که این موضوع در افراد بدون بیماری قلبی و صرفاً در افرادی است که از آسپیرین برای پیشگیری از بیماریهای قلبی استفاده می کنند.

این بیانیه اعلام می کند که شواهد مشخص که نشان دهد آیا مصرف آسپرین خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ یا مرگ و میر را کاهش می دهد یا خیر، در دسترس نیست.

به نظر می رسد برای بزرگسالان 40 تا 59 ساله با بیش از 10 درصد خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی، سود خالصی از مصرف آسپرین وجود دارد، اما این سود خالص نسبتاً ناچیز است و با سایر عوامل مانند میزان بیماری های قلبی عروقی و بیماری های قلبی عروقی متفاوت خواهد بود. در کنار این سود و بهره مندی از مزایای مصرف آسپیرین، باید به خطر خونریزی هم توجّه کرد. افراد باید در مورد این عوامل و اینکه آیا آسپرین مصرف کنند یا نه، با پزشک خود صحبت کنند.   

این بیانیه خاطرنشان می کند که این توصیه‌ها برای افرادی که قبلاً برای پیشگیری اولیه آسپرین مصرف می‌کنند، اعمال نمی‌شود. این افراد باید با پزشک خود در مورد اینکه آیا باید آسپیرین را ادامه دهند یا خیر صحبت کنند. آنها باید دلایل شروع مصرف آسپرین را در وهله اول بررسی کنند و باید خطر خونریزی آنها ارزیابی شود. فردی که آسپرین طولانی مدت بدون خونریزی مصرف کرده است. عوارض خطر کمتری برای عوارض خونریزی در آینده دارد.

این بیانیه دوز 81 میلی گرم آسپرین در روز را برای افرادی که تصمیم به مصرف آسپرین برای پیشگیری اولیه دارند، توصیه می کند: "شواهد فراوانی وجود دارد که نشان می دهد آسپیرین کمتر از 100 میلی گرم در روز کافی است. هر چه دوز کمتر باشد، خطر خونریزی کمتر است. بنابراین، راحت ترین دوز، قرص 81 میلی گرمی آسپرین بچّه است." هم چنین در حالی که محصولات آسپیرین با پوشش روده ای به منظور کاهش تحریک معده بیشتر از بقیه انواع دارو مورد توجّه هستند، داده ها هیچ تفاوتی در خطر خونریزی بین فرمولاسیون های مختلف آسپرین نشان نمی دهند.

باید توجّه کرد که آسپرین تنها یک ابزار برای کاهش خطرات قلبی عروقی است. افراد می توانند به روش های دیگر از جمله ورزش منظم، رژیم غذایی سالم، کنترل فشار خون و دیابت و مصرف استاتین ها در صورت افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی، خطر خود را به میزان قابل توجهی کاهش دهند.

نکته مهم

کارآزمایی‌های اخیر نشان داده‌اند که آسپرین در بین روش های کاهش خطر بیمری قلبی، کمترین اثر را دارد و کاهش خطر با آسپرین کمتر از برخی مداخلات دیگر است.

به عنوان مثال، آسپرین با کاهش 12 درصدی MI همراه است در حالی که استاتین ها با کاهش 25 تا 30 درصدی همراه هستند. استاتین ها ابزار قدرتمندتری در کاهش خطرات قلبی عروقی نسبت به آسپرین هستند، بنابراین شاید افراد باید ابتدا مصرف استاتین ها را در نظر بگیرند. هم چنین مزایای آسپرین ممکن است در افرادی که قبلاً استاتین مصرف می‌کنند کمتر باشد و پزشکان باید در مورد توصیه به مصرف آسپیرین در افرادی که از استاتین ها استفاده می کنند، احتیاط بیشتری داشته باشند.

هم چنین پزشکان باید خطر قلبی عروقی و خونریزی را در هر بیمار جداگانه ارزیابی کنند. در حالی که ابزارهای گسترده ای برای تخمین خطر قلبی عروقی وجود دارد، هنوز ابزار آسانی برای ارزیابی خطر خونریزی وجود ندارد، بنابراین پزشکان باید عوامل بالینی مانند سن، سابقه فشارخون بالا، شکننده بودن بیمار و سابقه زخم معده را در نظر بگیرند.

توصیه قلب من

بسیاری از توصیه ها و گایدلاین های انجمن های معتبر علمی در سالهای اخیر، توصیه های قدیمی در مورد مصرف آسپیرین به منظور پیشگیری از بیماریهای قلبی را تغییر داده اند و با احتیاط بیشتری به این موضوع نگاه می کنند. دلیل این موضوع هم مطالعات اخیری است که نشان دادند مصرف آسپیرین روزانه بدون داشتن بیمری قلبی و صرفاً برای پیشگیری از ابتلا به بیماریهای قلبی، اثر چندان مشخصی بر سلامت فرد و افزایش طول عمر آنها ندارد و علاوه بر این مصرف آسپیرین می تواند با افزایش خطر خونریزی همراه باشد.

بیانیه اخیر USPSTF هم در این راستا است و این اقدام را فقط در افراد 40 تا 59 سالی که خطر بالای ابتلا به بیماریهای قلبی دارند، توصیه می کند. البته این موضوع حتماً باید تحت نظر پزشک معالج و بعد از بررسی کامل میزان خطرات قلبی و ارزیابی آن در مقابل خطر خونریزی ناشی از آسپیرین صورت بگیرد.