معرفی دارو

  • کاپتوپریل یکی از داروهای مهم و موثر در درمان بیماری فشارخون بالا و هم چنین نارسایی قلب است.
  • این دارو به خانواده "مهار کننده های آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین " یا ACE Inhibitors متعلق است و موجب جلوگیری از تبدیل "آنژیوتانسین I به آنژیوتانسین II ، می گردد.
  • آنژیوتانسین II طی فرایند آنزیمی در بدن ساخته شده و موجب انقباض عروق و جذب سدیم از کلیه ها میشود. کاهش تولید آن با شل کردن دیواره رگ های بدن و دفع سدیم و آب از کلیه ها موجب پایین آمدن فشارخون و بهبود نارسایی قلب خواهد شد.

 

اشکال دارویی

  • کاپتوپریل به صورت قرص های 25، 50 و 100 میلی گرمی موجود است.
  • این دارو برای کودکان و افرادی که قادر به بلع نیستند، به صورت سوسپانسیون هم تولید شده است.
  • کاپتوپریل به صورت ترکیبی با بقیه داروهای فشارخون هم تولید شده است مانند ترکیب با هیدروکلرتیازید
  • برند اصلی دارو با نام Capoten  است.
  • در ایران شرکت های مختلف با اسامی و بسته بندی های متعددی این دارو را عرضه کرده اند. لذا باید توجه کنید که به دلیل اختلاف ظاهری یک یا چند نوع از این دارو را همزمان مصرف نکنید.

 

موارد مصرف دارو

  •  مهم ترین استفاده کاپتوپریل در کنترل فشارخون بالا است. این دارو برای درمان فشارخون بالا در افراد بالغ و کودکان بالای 6 سال تایید شده است.
  • در کنترل دفع پروتئین از کلیه ها در افراد دیابتی
  • در نارسایی احتقانی قلب
  • در بیماری های ایسکمیک قلبی
  • در حملات سکته قلبی
  • در افرادی که دارای بیماری های متعدد مانند فشارخون بالا، دیابت و نارسایی قلب هستند، کاپتوپریل می تواند کاربردهای متعددی داشته باشد.

 

دوز و زمان مصرف

  • میزان مصرف و دوز این دارو کاملا به شدت بیماری و پاسخ دهی بدن بیماران وابسته است.
  • کاپتوپریل با دوز کم در حد 12.5 تا 25 میلی گرم در روز شروع شده و به فواصل یک تا دو هفته در صورت نیاز قابل افزایش تا 100 میلی گرم در روز است.
  • این دارو معمولا دو بار در روز مصرف می شود ولی بسته به دوز دارو و شدت علایم بیمار تا دو یا سه بار در روز قابل افزایش است.
  • ترجیح خاصی برای مصرف دارو در شبانه روز وجود ندارد.
  • بهترین زمان مصرف دارو یک ساعت قبل از وعده غذایی است.

 

عوارض دارو

  • مهم ترین وجدی ترینعارضه این دارو افت فشارخون است. در صورت مصرف بیش از حد نیاز بدن یا در صورت عدم مصرف مایعات و تشنگی، احتمال دارد شما دچار ضعف، سرگیجه به ویژه در زمان بلند شدن از حالت نشسته یا خوابیده شوید.
  • در افرادی که دچار آسیب کلیه هستند یا سایر داروهای موثر بر روی کلیه استفاده می کنند، احتمال دارد کاپتوپریل موجب بالا رفتن کراتی نین خون گردد. اگرچه این افزایش تا حدودی قابل انتظار است ولی در این مورد حتما با پزشک معالج خود مشورت نمایید.
  • کاپتوپریل می تواند موجب افزایش پتاسیم خون گردد. به ویژه در افرادی که سایر داروهای با عارضه افزایش پتاسیم، مانند اسپیرنولاکتون استفاده میکنند یا در افرادی که از رژیم های غذایی پر پتاسیم استفاده می کنند.
  • عوارض مهمی که با این دارو گزارش شده اند عبارتند از: سرگیجه، احتقان بینی، سرفه، افزایش میزان سرماخوردگی و عفونت های تنفسی و درد پشت قفسه سینه.
  • به ویژه سرفه های خشک و بدون خلط با این دارو و سایر داروهای این خانواده وجود دارد که با قطع دارو از بین میرود.
  • این دارو در حاملگی بسیار خطرناک است. لذا افرادی که این قرص را مصرف می کنند در صورت حاملگی یا تصمیم به حاملگی ضمن قطع دارو حتما با پزشک معالج خود مشورت نمایند.
  • برخی از افراد به این دارو حساسیت نشان می دهند. میزان حساسیت می تواند از مقادیر خفیف مانند خارش دست و پا و کهیر ساده تا مقادیر شدیدتر همچون جوش های دست وصورت وبدن و آنژیو ادم متفاوت باشد.
  • آنژیوادم به صورت تورم صورت و لبها و احساس تنگی نفس و خفگی بروز می کند و احتیاج به ویزیت اورژانسی دارد.

 

نکات مهم

  •  افرادی که این دارو را مصرف می کنند باید از دریافت مایعات و آب کافی مطمئن باشند، مگر اینکه به دلیل شرایط دیگر مصرف مایعات زیاد توسط پزشک منع شده باشد.
  • روزه داری و تشنگی طولانی مدت در افرادی که این دارو را مصرف می کنند، توصیه نمی شود.
  • اندازه این دارو ثابت نبوده و بسته به شرایط بیماری و نظر پزشک در فواصل معین قابل افزایش یا کاهش است.
  • در طول مصرف این دارو از مصرف مکمل های پر از پتاسیم اجتناب کنید.
  • بلند شدن ناگهانی از حالت نشسته یا خوابیده می تواند موجب سرگیجه وضعیتی و حتی افتادن و سنکوپ گردد. لذا در این مواقع به آهستگی بلند شوید و از ایستادن طولانی مدت اچتناب کنید.
  • شاید لازم باشد به صورت دوره ای وضعیت عملکرد کلیه و پتاسیم شما توسط پزشک کنترل گردد.
  • اگر این دارو را استفاده می کنید حتما حواستان به حاملگی و خطرات این دارو برای چنین باشد.

 

تداخل با غذاها و سایر داروها

تداخل دارویی یعنی این که مصرف دارو یا داروهای دیگر که برای بیماری های قلبی یا غیرقلبی تجویز شده است می توانند با مکانیسم های مختلفی موجب کاهش یا افزایش اثر این دارو گردند. بعنوان مثال برخی از داروها موجب افزایش تجزیه دارو در کبد یا افزایش دفع از کلیه شده و اثر دارو را کاهش می دهند. برعکس برخی دیگر از داروها، موجب کاهش تجزیه یا کاهش دفع دارو شده و موجب افزایش اثر دارو در بدن می گردند.

داروهایی که به عنوان تداخل مطرح می شوند، نباید موجب نگرانی یا قطع خودسرانه دارو گردند. اگر شما با همزمان این داروها را مصرف می نمایید، در اولین فرصت با پزشک خود مشورت نمایید.

  • لوزارتان
  • انالاپریل
  • لیزینوپریل
  • اسپیرنولاکتون
  • تریامترن
  • پرازوسین
  • تامسولوسین
  • دیگوکسین

 

  دکتر امیرفرهنگی - متخصص قلب