بر اساس نتایج مطالعه آینده نگر منتشر شده در Journal of Clinical Oncology ، زنان مبتلا به سرطان سینه در مقایسه با زنان بدون سرطان سینه در معرض خطر بیشتری برای نارسایی قلبی، کاردیومیوپاتی و سایر بیماری های قلبی عروقی هستند .
محققان همچنین نرخ بالاتری از مرگ و میر ناشی از بیماری های قلبی عروقی و مرگ و میر ناشی از همه علل را در گروه سرطان سینه گزارش کردند.
خطرات بسته به نوع درمان سرطانی که زنان دریافت می کردند متفاوت بود.
دکتر هدر گرینلی، محقق بهداشت عمومی در مرکز تحقیقات سرطان فرد هاچینسون، که نویسندۀ این مطالعه، می گوید زنانی که شیمی‌درمانی، پرتودرمانی و مهارکننده‌های آروماتاز مبتنی بر آنتراسیکلین و/یا تراستوزوماب، پرتودرمانی و مهارکننده‌های آروماتاز دریافت می‌کنند، خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی در آنها افزایش پیدا خواهد کرد. ایشان ابراز کردند که ارائه برنامه‌های انکولوژی و تشویق پزشکان به استفاده از مراقبت‌های پیگیری مداوم برای سلامت قلب و عروق برای زنانی که درمان سرطان سینه را دریافت کرده‌اند بسیار مهم است.»
تحقیقات قبلی ارتباط بین درمان سرطان سینه و ایجاد عوامل خطر بیماری قلبی عروقی را نشان داده است. بر طبق یافته های علمی، در واقع، یک دهه پس از تشخیص سرطان سینه، احتمال مرگ زنان در اثر بیماری های قلبی عروقی بیشتر از سرطان سینه است.
مطالعات کمی وجود دارند که توانسته اند تعیین کنند که درمان های انفرادی و ترکیبی سرطان سینه چقدر خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی خاص را افزایش می دهند. هدف از این بررسی، تعیین کمیت این خطرات و شناسایی گروه‌هایی از زنان است که در معرض خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی مهم هستند.
گرینلی و همکارانش خطر رویدادهای بیماری قلبی عروقی و مرگ را در میان گروهی بالقوه از بیش از 81000 عضو Kaiser Permanente شمال کالیفرنیا مقایسه کردند.
جامعه مورد مطالعه شامل 13642 زن بود که بین سال‌های 2005 تا 2013 مبتلا به سرطان سینه تهاجمی شده بودند که همگی شیمی‌درمانی، پرتودرمانی یا درمان غدد درون ریز دریافت کرده بودند. یک گروه کنترل شامل 68202 زن بدون سرطان سینه بود که از نظر سن و نژاد/قومیت همسان بودند.
محققان از سوابق سلامت الکترونیکی برای تعیین درمان‌های سرطان، ارزیابی پیامدهای بیماریهای قلبی عروقی و به دست آوردن داده‌های متغیر استفاده کردند.
در طی یک پیگیری متوسط 7 ساله (محدوده کمتر از 1 تا 14 سال)، زنان تحت درمان با آنتراسیکلین ها و/یا تراستوزوماب (Herceptin، Genentech) نسبت به گروه شاهد خطر بیشتری برای نارسایی قلبی یا کاردیومیوپاتی نشان دادند. زنانی که آنتراسیکلین و تراستوزوماب دریافت کرده بودند، بیشترین خطر را داشتند (HR = 3.68؛ 95% فاصله اطمینان (CI)، 1.79-7.59).
زنان مبتلا به سرطان سینه که تحت پرتودرمانی (HR = 1.38؛ 95% CI، 1.13-1.69) یا مهارکننده‌های آروماتاز (HR = 1.31؛ 95% CI، 1.07-1.6) تحت پرتودرمانی قرار گرفته‌اند نیز خطر نارسایی قلبی یا کاردیومیوپاتی را به‌طور قابل‌توجهی نسبت به گروه کنترل نشان می‌دهند. .
علاوه بر این، زنان مبتلا به سرطان سینه خطرات بالایی برای ایست قلبی، سکته مغزی، آریتمی، بیماری ترومبوآمبولیک وریدی، مرگ ناشی از بیماری قلبی عروقی و مرگ و میر ناشی از همه علل را نشان دادند.
یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که در مقایسه با زنان بدون سابقه سرطان سینه، زنان با سابقه سرطان پستان که هر یک از ترکیب‌های شیمی‌درمانی مورد بررسی را دریافت کرده‌اند، 50 درصد یا بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی هستند. این امر نیاز به نظارت منظم این جمعیت و ایجاد مسیرهای بالینی مناسب در موسسات پزشکی را برجسته می کند.
اگرچه تعداد فزاینده ای از مراکز سرطان در حال ارائه خدمات قلب و عروق به بیماران خود هستند، این یافته‌ها از نیاز به این برنامه‌ها حمایت می‌کند و اینکه مراقبت های قلب و عروق باید به آسانی در دسترس [بیماران مبتلا به سرطان سینه] ، در حین درمان و در طول دوران بقای آنها باشد.
محققان قصد دارند مطالعات بیشتری را برای بررسی ترکیبات درمانی در انواع مختلف، دوزها و مدت زمان انجام دهند. این مطالعه نشان می دهد که باید بر توسعه راهبردهای بالینی برای مدیریت خطر و محافظت از سلامت قلبی عروقی بازماندگان سرطان سینه تاکید بیشتری شود.
گرینلی گفت: "دو سوال اساسی مهم وجود دارد که باید پاسخ داده شود." اولین مورد این است که چگونه می‌توانیم از این سمیّت‌های قلبی پیشگیری کنیم و در عین حال استراتژی‌های موثر درمان سرطان سینه را حفظ کنیم؟ دوم این است که وقتی مسمومیّت‌های قلبی ایجاد می‌شوند چگونه به بهترین نحو مدیریت می‌کنیم؟»
دیدگاه خود را بنویسید